Archive for the ‘Czytelnia’ Category

Leczenie włosów jest procesem trudnym i długotrwałym. Nie ma jednej skutecznej metody leczenia. Wykorzystuje się różne zabiegi, zarówno w monoterapii jak i w terapii złożonej.

Jednym z najskuteczniejszych zabiegów mającym na celu wzmocnienie włosów jest mezoterapia igłowa. Polega ona na podawaniu substancji leczniczych bezpośrednio  do skóry. Celem każdej formy mezoterapii igłowej owłosionej skóry głowy (dotyczy to również osocza bogatopłytkowego) jest pobudzenie mieszków włosowych, przedłużenie fazy wzrostu włosa oraz przede wszystkim zahamowanie wypadania. Preparaty przeznaczone do zabiegu są bogate w witaminy, aminokwasy czy peptydy biomimetyczne.

W naszym Gabinecie Medycyny Estetycznej możemy zaproponować Państwu zarówno zabieg  z użyciem osocza bogatopłytkowego, jak i polecanych przez nas gotowych preparatów:

• DERMAHEAL HL – to linia produktów, która wykorzystuje najbardziej zaawansowaną biotechnologię. Zawiera unikalną kombinację aktywnych składników, w tym czynników wzrostu i białek biomimetycznych, co gwarantuje doskonałe efekty w pielęgnacji skóry i włosów.
• HAIRCARE – zawiera składniki ożywiające, odżywcze i stymulujące wzrost włosów. Pomaga zachować i wzmocnić  funkcję ochronną skóry głowy.  Poprawia strukturę włosów, reguluje wydzielanie sebum, stymuluje wzrost oraz spowalnia wypadanie włosów.
• DR. CYJ HAIR FILLER -zabieg przeznaczony jest dla osób, które chcą zatrzymać wypadanie włosów, przyspieszyć ich odrost, pogrubić i zagęścić włosy. Unikalna formuła 7 peptydów i kwasu hialuronowego pobudza krążenie i poprawia ukrwienie skóry głowy a także odżywia mieszki włosowe. Innowacyjność DR.CYJ Hair Filler to także opatentowana technologia przedłużonego uwalniania i wnikania substancji.
• Osocze bogatopłytkowe– zawiera proteiny i czynniki wzrostu, stymulujące większą aktywność mieszków włosowych. Uwolnione z płytek czynniki wzrostu indukują komórki macierzyste mieszków włosowych do przejścia od stanu uśpienia do stanu aktywnego, co w efekcie przekłada się na stymulację odrastania włosów. Nowe włosy są mocniejsze i wyraźnie gęstsze. Zaletą osocza, jako preparatu autologicznego, jest brak ryzyka wystąpienia reakcji alergicznej. Płytkowe czynniki wzrostu mają także o wiele silniejsze działanie, niż jakikolwiek gotowy preparat.
• Mikronakłuwanie frakyjne urządzeniem DERMPEN– pobudza w  sposób naturalny procesy regeneracyjne skóry głowy, stymulując ją poprzez wykonywanie nakłuć ze specjalnymi substancjami odżywczymi lub osoczem bogatopłytkowym.  Wynikiem zabiegu jest regeneracja skóry głowy, pobudzenie mikrokrążenia, zahamowanie wypadania włosów i poprawa ich struktury.

Więcej informacji na naszej stronie internetowej www.medicest.pl w zakładce ZABIEGI oraz pod numerami telefonów 61 639 50 75 oraz +48 784 674 835.

POLECAMY I ZAPRASZAMY!

Nadmierne wypadanie włosów może mieć różne przyczyny  i odmienny przebieg kliniczny. Stąd też w celu postawienia pełnej diagnozy, oprócz badania podmiotowego i przedmiotowego, lekarz może poprosić nas o wykonanie ogólnych badań labolatoryjnych krwi oraz może zlecić różne badania dodatkowe dotyczące skóry owłosionej i włosów.

W diagnostyce włosów i skóry owłosionej głowy wykorzystuje się  następujące metody badań:

TRICHOGRAM– jest  najszerzej stosowaną metodą diagnostyczną. Polega na ocenie mikroskopowej około 100 opuszek włosów pacjenta pobranych przez lekarza. Włosy najczęściej pobiera się w równych ilościach z dwóch okolic owłosionej skóry głowy tj. okolicy czołowej i potyliczej. Czasami włosy pobiera się z czterech okolic: czołowej, potylicznej oraz obu skroniowych.

W badaniu mikroskopowym ocenia się fazę wzrostu każdego włosa na podstawie kształtu i zabarwienia opuszki oraz obecności osłonki łodygi, a także kąta zagięcia włosa w stosunku do opuszki. W ten sposób ocenia się liczbę włosów w fazie anagenu, katagenu, telogenu oraz liczbę włosów dysplastycznych/dystroficznych.

Wynik przedstawia się zazwyczaj jako odsetkowy udział włosów w poszczególnych fazach cyklu. Każde laboratorium/ pracownia mają ustalony swój zakres norm, właściwy dla określonej populacji. Ogólnie można uznać następujące zakresy norm: anagen 66-96%, katagen 0-6%, telogen 2-18%, włosy dysplastyczne/dystroficzne 0-18%.

Badanie  ma największą wartość diagnostyczną w rozpoznawaniu ostrego łysienia telogenowego (dwukrotnie wyższy odsetek od normy). W łysieniu anagenowym stwierdza się zwiększony odsetek włosów ułamanych/dystroficznych. W przypadku łysienia androgenowego wyniki trichogramu nie są jednoznaczne. Za rozpoznaniem łysienia androgenowego może przemawiać:  nieco zwiększony odsetek włosów telogenowych (choć nie tak znaczący jak w ostrym łysieniu telogenowym) i włosów dysplastycznych, a także cechy miniaturyzacji włosów w trichogramie

TRICHOSKOPIA –  opiera się na technice dermoskopii lub wideodermoskopii. Umożliwia ocenę struktur na poziomie naskórka, granicy skórno-naskórkowej i górnych warstw skóry właściwej oraz włosów.  Dokonuje się oceny łodyg włosów oraz struktur skóry owłosionej głowy, w tym w szczególności ujść mieszków włosowych, stanowiących górną część kanału włosa, skóry otaczającej mieszek oraz naczyń mikrokrążenia.

Jedną z największych zalet jest możliwość oceny struktury łodygi włosa bez konieczności pobierania włosów do badania metodą mikroskopii świetlnej.

FOTOTRICHOGRAM– polega na wykonywaniu fotografii macro skóry owłosionej głowy. Po ogoleniu fragmentu skóry głowy wykonywana jest pierwsza fotografia, następnie po 72 godzinach wykonuje się drugą fotografię. Włosy anagenowe urosną na długość około 1 mm, a włosy telogenowe nie będą praktycznie niewidoczne. Będą widoczne jedynie ujścia mieszków włosowych. Na tej podstawie oblicza się stosunek włosów anagenowych do telogenowych.

Udoskonalona formą tej metody jest fototrichogram wzmocniony kontrastem (contrast-enhanced phototrichogram – CE-PTG), który umożliwia dodatkowo obserwację cienkich i jasnych łodyg włosów mieszkowych.

TRICHOSKAN– jest skomputeryzowaną wersją fototrichogramu. Umożliwia zautomatyzowane ustalenie odsetka włosów anagenowych i telogenowych w polu widzenia o powierzchni 0,25 cm2 oraz ocenę gęstości włosów.

MIKROSKOPIA ŚWIETLNA- służy do oceny łodyg włosów. Do badania pobiera się od kilku do kilkudziesięciu włosów. Ma szczególną wartość diagnostyczną w przypadku dystrofii włosów uwarunkowanych genetycznie.

MIKROSKOPIA W ŚWIETLE SPOLARYZOWANYM- umożliwia ocenę kory i struktury włosa. Metodę wykorzystuje się w przypadku zwiększonej łamliwości włosów i podejrzenia niektórych wrodzonych chorób łodygi włosa.

BADANIE HISTOPATOLOGICZNE OWŁOSIONEJ SKÓRY GŁOWY – pozostaje najistotniejszą metodą pomocniczą w diagnostyce trichologicznej.

Wykonuje się je głównie w celu różnicowania łysienia androgenowego z przewlekłym łysieniem telogenowym. Innym wskazaniem do badania histopatologicznego jest podejrzenie nietypowego łysienia plackowatego oraz łysienie bliznowaciejące. Badanie ocenia łączną liczbę mieszków w badanym materiale lub ich gęstość, odsetek mieszków telogenowych i odsetek mieszków zminiaturyzowanych oraz średnią grubość włosów.

REFLEKSYJNA MIKROSKOPIA KONFOKALNA (REFLECTANCE CONFOCAL MICROSCOPY – RCM)– jest techniką nieinwazyjnego obrazowania naskórka i skóry, umożliwiającą ocenę szczegółów z przybliżoną dokładnością do oceny histologicznej. Przybliżona głębokość penetracji wynosi 200-300 mikrometrów, co daje możliwość wizualizacji naskórkowej części mieszków włosowych oraz przekrojów włosów.

Inne rzadziej stosowane badania diagnostyczne:

TEST POCIĄGANIA (PULL TEST)– polega na pociągnięciu po 40-60 włosów z trzech różnych miejsc na skórze owłosionej głowy. Test jest dodatni jeżeli w rękach lekarza zostają z każdego dowolnego miejsca ponad 3 włosy lub ponad 10 włosów łącznie. Istnieją różne warianty tego badania. Niektórzy czasami wykonują badanie w czterech lokalizacjach na skórze głowy, a jako wynik  dodatni uznaje się  6 włosów pozostających w palcach. W palcach, pozostają włosy telogenowe, a odsetek tych włosów może odpowiadać odsetkowi włosów telogenowych. Badanie jest dodatnie w łysieniu telogenowym, ale nie jest swoiste dla tej choroby. Może być również dodatnie w aktywnej fazie łysienia plackowatego i w łysieniu anagenowym o innym podłożu..

Obecnie test jest rzadziej wykonywany. Wykorzystuje się go jako badanie uzupełniające, w szczególności do oceny aktywności choroby.

TEST MYCIA (WASH TEST) – dzisiaj wykonywany bardzo rzadko. Jest metodą różnicowania łysienia androgenowego z łysieniem telogenowym. Wypadnięcie dużej liczby włosów podczas rutynowego ich mycia wskazuje na łysienie telogenowe, natomiast wypadnięcie małej liczby włosów na łysienie androgenowe.

WAŻENIE WŁOSÓW– nie jest raczej wykorzystywane w praktyce lekarskiej, ale do badań klinicznych.

Bada się w ten sposób czy dany kosmetyk lub lek korzystnie wpływa na jakość włosów.

TRICHOGRAM JEDNOSTKI POWIERZCHNI (UNIT AREA TRICHOGRAM) – jest mało przydatnym badaniem, w którym klinicznie i mikroskopowo ocenia się włosy pobrane z powierzchni 60 mm2.

ELEKTRONOWA MIKROSKOPIA SKANINGOWA (SCANNING ELECTRON MICROSCOPY – SEM) I TRANSMISYJNA MIKROSKOPIA ELEKTRONOWA (TRANSMISSION ELECTRON MICROSCOPY – używane  są niekiedy jako metody uzupełniające do zobrazowania lub uszczegółowienia zmian zidentyfikowanych przy użyciu innych metod. Nie mają szerokiego zastosowania w codziennej praktyce trichologicznej.

Trwają badania nad wykorzystaniem nowych technik badawczych.

Więcej o leczeniu włosów i zabiegach na naszej stronie www.medicest.pl oraz numerami telefonów 61 639 50 75 oraz 784 674 835.

ZAPRASZAMY!

Uwzględniając objawy fizykalne oraz skutki wypadania włosów, wyróżnia się dwa typy łysienia:

– niebliznowaciejące – mieszki włosowe zostają zachowane, co umożliwia odrost włosów;

– bliznowaciejące – na skutek trwałego zniszczenia mieszków włosowych, dochodzi do trwałej utraty włosów.

Łysienie bliznowaciejące stanowi niejednorodną grupę chorób, zarówno pod względem przyczyn jak i komórek  dominujących w obserwowanym nacieku zapalnym.

Ze względu na obraz histologiczny możemy wyróżnić:

– grupę łysienia bliznowaciejącego właściwego – przeważają procesy włóknienia;

– grupę łysienia bliznowaciejącego zanikowego – związane z dermatozami zapalnymi.

W wyniku uszkodzenia struktury regionu mieszka włosowego, który skupia komórki macierzyste, łysienie to jest nieodwracalne.

Łysienie bliznowaciejące może wystąpić w wyniku różnych chorób. Gdy nie udaje się ustalić przyczyny mówimy o łysieniu rzekomo plackowatym.

Łysienie niebliznowaciejące ze względu na mechanizm łysienia, który odzwierciedla reakcję mieszka włosowego na czynniki szkodliwe, dzielimy na:

– łysienie anagenowe (dystroficzne) – nasilone wypadanie włosów obserwuje się zwykle w ciągu kilku do kilkunastu dni od zadziałania czynnika szkodliwego. W reakcji na czynnik szkodliwy (np. leki, promieniowanie) dochodzi do zahamowania lub ustania podziałów komórkowych w komórkach macierzystych. Opuszka włosa zanika, znacznie zwęża się korzeń włosa. Włosy łamią się w miejscu największego przewężenia. Wypadające włosy maja kształt wykrzyknikowy i są typowe dla łysienia plackowatego;

– łysienie telegenowe – wzmożone wypadanie włosów pojawia się po różnym czasie utajenia, od zadziałania czynnika szkodliwego,  najczęściej po 2-4 miesiącach. Mechanizm łysienia wiąże się z szybszym niż prawidłowo zaprogramowanym wystąpieniem katagenu. Coraz większa liczba włosów znajduje się w fazie telogenu;

– łysienie mieszane– polega na występowaniu jednocześnie mechanizmu anagenowego i telegenowego wypadania włosów. Po zadziałaniu czynnika szkodliwego na włosy dochodzi do różnej reaktywności mieszków włosowych.

Zwykło się rozróżniać następujące postacie kliniczne łysienia niebliznowaciejącego:

– łysienie anagenowe rozlane (dystroficzne)

– łysienie plackowate

– zespół włosów anagenowych

– łysienie telogenowe ostre

– łysienie telogenowe przewlekłe

– łysienie androgenowe mężczyzn i kobiet

– trichotillomania i łysienie z pociągania

Więcej o leczeniu włosów i zabiegach na naszej stronie www.medicest.pl oraz numerami telefonów 61 639 50 75 oraz 784 674 835.

ZAPRASZAMY!

Włosy są odzwierciedleniem naszego zdrowia. Stanowią ważny element naszego wizerunku. Mogą stanowić o naszej samoocenie i pewności siebie. Ich wypadanie może być spowodowane zmianą pory roku czy diety.

Jakie są przyczyny nadmiernego wypadania włosów?

• Genetyka

Najczęstszą przyczyną łysienia i wypadania włosów jest łysienie androgenetyczne. Spowodowane jest ono nadmierną wrażliwością mieszków włosowych na testosteron. Nadwrażliwość ta jest dziedziczna.

• Choroby owłosionej skóry głowy

Wypadanie może być spowodowane grzybicą, łuszczycą, zapaleniem skóry, łupieżem czy zapaleniem mieszków włosowych.

• Choroby ogólnoustrojowe

Zwiększone wypadanie włosów mogą powodować choroby zakaźne, gorączkowe, choroby autoimmunologiczne czy zaburzenia hormonalne.

• Leki

Wpływ na włosy mają także przyjmowane przez nas leki m.in. hormonalne, nasercowe, przeciwmiażdżycowe, przeciwdepresyjne.

• Uszkodzenia spowodowane czynnikami fizycznymi

Możemy zaliczyć do nich promieniowanie jonizujące, urazy termiczne, uszkodzenia chemiczne i mechaniczne.

• Inne przyczyny

Do pozostałych przyczyn możemy zaliczyć: niedobory pokarmowe, zbyt intensywne odchudzanie, nietolerancje pokarmowe, operacje pod narkozą, długotrwały stres, nieodpowiednią pielęgnację.

Więcej o leczeniu włosów i zabiegach na naszej stronie www.medicest.pl oraz numerami telefonów 61 639 50 75 oraz 784 674 835.

ZAPRASZAMY!

Przejście jednego cyklu włosa do drugiego może trwać od 2-12 miesięcy.

Po wypadnięciu włosa cebulka pozostaje pusta i wpada w stan hibernacji, czyli uśpienia.

Podczas fazy uśpienia komórki w mieszku włosowym są  nieaktywne, nie dochodzi do ich podziałów. Na powierzchni skóry głowy nie ma włosów.

Im dłużej trwa faza uśpienia tym większa jest liczba pustych cebulek, tym samym liczba włosów widocznie się zmniejsza. Im krótsza faza uśpienia cebulki, tym szybszy wzrost nowego włosa, a tym samym wzrasta liczba włosów i włosy są gęstsze.

W mieszkach włosowych znajdują się komórki macierzyste, które inicjują proces wzrostu nowych włosów. Pobudzenie komórek macierzystych może skrócić fazę uśpienia mieszków włosowych i tym samym przyśpieszyć wzrost nowego włosa.

Wraz z wiekiem cykl włosowy staje się krótszy, mieszki włosowe są krócej w fazie anagenu i wytwarzają cieńsze i krótsze włosy.

Po zakończeniu cyklicznej aktywności mieszek włosowy na stałe pozostaje w fazie kenogenu.

Więcej o leczeniu włosów i zabiegach na naszej stronie www.medicest.pl oraz numerami telefonów 61 639 50 75 oraz 784 674 835.

ZAPRASZAMY!

Każdy mieszek włosowy przechodzi, niezależnie od innych sąsiadujących z nim mieszków włosowych, regularny cykl wzrostu i wypadania włosów, który powtarza się około 25 razy w ciągu życia (dla średniej wieku 75 lat, przyjmując, że każdy cykl trwa około 3 lat).

Są to fazy wzrostu (anagen) , stabilizacji (katagen)i wypadania (telogen).

Gdy włos znajduje się już w fazie telogenu może dojść do dwóch różnych procesów. Powrót do fazy anagenowej i wypchnięcie starego włosa przez nowy lub zakończenia procesu produkcji w tym mieszku włosowym.

Pierwszy proces nazywamy exogenem (proces wypadnięcia włosa). W tej fazie komórki mieszka włosowego bardzo intensywnie pracują, by możliwe było powstanie nowego włosa, który naturalnie wypchnie ten telogenowy, rozpoczynając nowy cykl.

Dochodzi do całkowitego opuszczenia obszaru mieszka włosowego przez obumarły włos, który  nie powinien  jednak wypaść póki kolejny włos nie jest w fazie wczesnego anagenu.

Zdarza się jednak, że włos wypada, a anagen nie jest jeszcze lub wcale nie zostanie zapoczątkowany. Mieszek pozostaje w fazie telogenu nie przechodząc w kolejna fazę aktywności. Taki okres określa się mianem kenogenu, czyli faktyczną fazą spoczynkową.

Czasem, po jakimś czasie, mieszek może  powrócić do pracy i wytworzyć nowy włos, czasem jednak nie dochodzi do  regeneracji, a sam mieszek zanika, tym samym kenogen jest ostatnią fazą życia włosa.

Kenogen fizjologicznie obejmuje zaledwie niewielki odsetek włosów. Kiedy jednak procentowo w fazę kenogenu wchodzi więcej mieszków włosowych, a  na głowie zostaje  widocznie mniej włosów dochodzi do zainicjowania procesu łysienia, czyli nieodwracalnego obumierania i zaniku mieszków włosowych.

Więcej o leczeniu włosów i zabiegach na naszej stronie www.medicest.pl

ZAPRASZAMY!

O zwiększonym wypadaniu włosów mówimy, gdy liczba włosów w fazie wzrostu jest zmniejszona, a liczba włosów w fazie spoczynku – zwiększona. Jeśli w fazie wzrostu włosy są słabsze i cieńsze niż normalnie, jest bardziej prawdopodobne, że wypadną szybciej.

Łysienie (łac. alopecia) to synonim nadmiernego lub nieprawidłowego wypadania włosów. 

Termin ten określa stopniowe widoczne zmniejszenie gęstości włosów oraz zmniejszenie objętości włókna włosa. Włosy stają się rzadsze i cieńsze. Faza uśpienia włosa stopniowo się wydłuża, a faza wzrostu zostaje skrócona.

W zaawansowanym  stadium łysienia, okres wzrostu włosa wynosi mniej niż rok.

Mieszki włosowe w stadium łysienia posiadają następujące  właściwości, które różnią go od prawidłowo funkcjonującego, zdrowego mieszka włosa:

– miniaturyzacja mieszka

– zmniejszenie ukrwienia

– sztywnienie pochewki kolagenu wewnątrz mieszka

Często widoczne jest również podrażnienie mieszka i stan zapalny oraz występowanie sztywnych pierścieni kolagenu wewnątrz mieszka.

Łysienie dotyczy zarówno mężczyzn jak i kobiet, w każdym wieku, jednak częściej dotyczy mężczyzn i narasta z wiekiem.

30% mężczyzn w wieku 30 lat, 40% w wieku 40 lat oraz prawie 80% mężczyzn w wieku 60 lat.

PAMIĘTAJ:

Nadmierne wypadanie włosów jest procesem poprzedzającym łysienie, które powstaje wskutek zachwiania równowagi pomiędzy utratą włosów a ich odrostem. Dlatego też nie należy ignorować problemu wypadania włosów.

Więcej o leczeniu włosów i zabiegach na naszej stronie www.medicest.pl

ZAPRASZAMY!

Nieocenionym sprzymierzeńcem w walce z nadmiernym wypadaniem włosów jest nasza dieta. Szczególnie teraz jadłospis powinien obfitować w produkty bogate w witaminy, minerały oraz kwasy tłuszczowe. Na budowę oraz wzrost włosów ma wpływ bardzo dużo czynników. W całym cyklu zachodzi mnóstwo procesów, do których organizm potrzebuje różnego rodzaju enzymów – katalizatorów, czyli wspomagaczy. Ich brak lub niedobór oznacza upośledzenie pewnych szlaków przemian, a tym samym nieprawidłowe efekty ich działania. Substancjami takimi mogą być również witaminy i mikroelementy. Wśród witamin, które mogą mieć wpływ na stan włosów, a których brak może objawiać się ich wypadaniem, są między innymi witaminy z grupy B: ryboflawina (witamina B2),niacyna (witamina B3, PP),kwas pantotenowy (witamina B5), biotyna (witamina B8, H) oraz A i E. Natomiast wśród mikroelementów zasadniczą rolę odgrywają: żelazo (Fe), cynk (Zn), selen (Se), miedż (Cu). Również istotne znaczenie mają tutaj nienasycone kwasy tłuszczone – omega-6 i omega-3.  Nasze menu powinno być także bogate w białko zawierające związki siarki, dzięki któremu włosy są grubsze, mocniejsze i dobrze rosną. Mimo, że upalne dni mamy już za sobą, nie zapominajmy o wypijaniu odpowiedniej ilości wody. Najlepsza będzie ta wysoko zmineralizowana zawierająca dużo wapnia, fosforu i magnezu.

Dieta musi być  pełnowartościowa i różnorodna, zarówno pod względem produktów oraz sposobu przygotowania. Pamiętajmy, że witaminy, mikroelementy i inne bioaktywne związki przyswajane są w różnych ilościach w zależności od tego, z czym są przyjmowane.

Żadne suplementy nie zastąpią składników odżywczych przyjmowanych w zwykłym, zdrowym pożywieniu.

Jeżeli jednak, nasze starania o przywrócenie włosom równowagi, zdają się nie przynosić oczekiwanych efektów, warto zwrócić się o pomoc do lekarza. Na podstawie przeprowadzonego wywiadu i badania dobierze on kurację przeznaczoną do stosowania w domu, a także wykona zabieg, który wzmocni włosy oraz ograniczy ich wypadanie.

Więcej o leczeniu włosów i zabiegach na naszej stronie www.medicest.pl

ZAPRASZAMY!

Pomimo, iż krótkotrwałe, nadmierne wypadanie włosów jesienią można uznać za fizjologię, to potrzebują one w tym okresie naszej szczególnej uwagi i pielęgnacji.

Żeby pomóc włosom w tym trudnym dla nich okresie powinnaś/powinieneś:

– skrócić włosy o kilka centymetrów

– stosować szampony odpowiednio dobrane do rodzaju Twoich włosów i problemu oraz regularnie je oczyszczać

– stosować kosmetyki zawierające substancje hamujące wypadanie włosów i pobudzające ich wzrost w postaci serum, wcierek

– jak najmniej używać suszarki do włosów

– ograniczyć zabiegi upiększające – takie jak farbowanie

– ograniczyć kosmetyki utrwalające fryzurę takie jak lakier, żel, wosk

– nawilżać włosy poprzez stosowanie odpowiedniej maseczki, olejków

– zadbać o skórę głowy poprzez zrobienie peelingu skóry głowy

– zadbać o zbilansowaną dietę wzbogaconą o nienasycone kwasy tłuszczowe, witaminy i mikroelementy, niezbędne do prawidłowej budowy włosów.

W przypadku, kiedy włosy wychodzą całymi garściami, trwa to dłuższy czas i  pomimo stosowania produktów odżywczych nie widzisz poprawy, wtedy należy zgłosić się do lekarza.

Więcej o leczeniu włosów i zabiegach na naszej stronie www.medicest.pl

ZAPRASZAMY!

Istnieją pewne wahania w ilości traconych włosów w zależności od pór roku. Zwiększone wypadanie obserwujemy jesienią i wczesną wiosną. Są one minimalne w porównaniu ze zwierzętami, które regularnie linieją, ale i tak są powodem naszego niepokoju i poszukiwania pomocy.

Wypadanie włosów jesienią nie powinno budzić niepokoju, o ile trwa krótko. Wiosną więcej mieszków włosowych przechodzi w fazę telogenu (spoczynku) i pozostaje w niej przez okres letni. Prowadzi to do zauważalnej większej utraty włosów jesienią.

Jesień to okres przejściowy. Wysuszona po lecie skóra potrzebuje dużej dawki nawilżenia, a nasz organizm  odpowiednich składników odżywczych.

Osłabienie organizmu objawia się często łamliwością paznokci, problemami cery i właśnie nadmiernym wypadaniem włosów.

Do tego dochodzi wiatr, zimno i zmienność temperatur.

Za sezonowe wypadanie włosów po lecie odpowiadają też hormony. Jesienią stymulacja hormonalna w porównaniu z latem zmniejsza się, co ma również niekorzystny wpływ na wygląd skóry, paznokci i włosów.

Pamiętaj, mimo iż zwiększone wypadanie włosów jesienią jest fizjologiczne to warto wspomóc ten trudny dla nich okres odpowiednią dietą i pielęgnacją oraz ograniczyć do minimum czynności upiększające. Warto również skorzystać z pomocy profesjonalnych zabiegów, które zahamują wypadanie włosów i pobudzą wzrost nowych. Zgłoś się do lekarza, gdy wypadanie jest nasilone, przedłuża się lub towarzyszą mu inne objawy. Nadmierne wypadanie włosów może oznaczać zmiany miejscowe skóry głowy lub być  oznaką zaburzeń w organizmie, a nawet choroby.

Więcej o leczeniu włosów i zabiegach na naszej stronie www.medicest.pl.

Zapraszamy!

Wypadanie włosów jest normalnym procesem fizjologicznym, głównie zauważanym podczas ich mycia czy czesania.

Każdy włos składa się z korzenia, który tkwi w skórze oraz łodygi znajdującej się ponad powierzchnią naskórka. Korzeń włosa umieszczony jest w mieszku włosowym. Średnio mamy około 100 000 mieszków włosowych na głowie i ich liczba nie zwiększa się po urodzeniu.

Z  jednego mieszka włosowego wyrasta 2-4 włosów, a w ciągu całego życia może ich wyrosnąć 20-30.

Mieszki włosowe wykazują cykliczną aktywność.

W „życiu” włosa rozróżniamy 3 fazy:

I- anagenowa (faza aktywnego wzrostu)- trwa średnio na głowie 2-7  lat. Włos rośnie około 1 cm/ miesiąc

II- katagenowa (faza przejścia)- trwa zwykle 2-4 tygodnie. Włos przestaje rosnąć, ustają podziały komórkowe.

III- telogenowa (faza odpoczynku )- trwa 2-4 miesiące. To czas odpoczynku komórek macierzy i wypadnięcie włosa.

Każdy mieszek włosowy żyje swoim cyklem, niezależnie od fazy mieszków go otaczających. Pozwala to na uniknięcie momentu całkowitego braku włosów, czy też głowy pełnej włosów.

W życiu człowieka możemy wyróżnić trzykrotne tzw. fizjologiczne łysienie:

– okres niemowlęcy– pod koniec pierwszego roku życia dochodzi do wymiany włosów

– okres pokwitania (dojrzewania)– przerzedzenie włosów w kątach czołowo-skroniowych

– po około 60 roku życia u obojga płci, czyli w okresie przekwitania.

Zakłada się, że dzienna ilość traconych przez nas włosów nie powinna przekraczać 50-100, a podczas mycia nie więcej niż 200 włosów.

Problem pojawia się, gdy ich ilość przekracza normę, a zjawisko trwa kilka tygodni.

Wówczas warto zagłębić się w przyczyny, bowiem problemy mogą świadczyć również o jakiś dolegliwościach ogólnoustrojowych.

                Przebarwienia są jednym z najczęściej spotykanych defektów skóry.  Występują w każdym wieku. Są wynikiem  zaburzeń wytwarzania barwnika (melaniny)  i jego nadmiernego oraz nierównomiernego gromadzenia się w naskórku/i lub skórze właściwej.

Możemy wymienić różne przyczyny powstawania przebarwień. W większości przypadków czynnikiem prowokującym zmiany jest słońce. Oprócz słońca, wpływ na pojawienie się przebarwień mają podrażnienia skóry, zaburzenia hormonalne (podłoże hormonalne jest przyczyną najtrudniejszych do leczenia przebarwień, zwanych melazmą- ostudą), przyjmowanie niektórych leków (w tym tabletek antykoncepcyjnych), środki fotouczulające. Przebarwienia powstają też wskutek urazów i stanów zapalnych. Mogą być efektem zabiegów kosmetycznych. Na ich występowanie mają wpływ również nasze predyspozycje i wrodzone skłonności.

Najczęstszym rodzajem zmian barwnikowych są najróżniejsze piegi i plamki posłoneczne.

Oprócz tego do częstszych zmian należą:

– melazma (ostuda)

– plamy soczewicowate

– przebarwienia pourazowe

– plamy typu cafe au lauit

– znamiona typu OTA

Przebarwienia mogą umiejscowić się na różnej głębokości: w naskórku, skórze właściwej lub tu i tu. Dużej części przebarwień hormonalnych towarzyszą zmiany naczyniowe. Najczęściej powikłanie to występuje przy melazmie (ostudzie).

Leczenie przebarwień jest skomplikowane, długotrwałe, wymaga leczenia kombinowanego oraz często modyfikacji terapii w trakcie leczenia. Dzieje się tak dlatego, iż mają one skomplikowaną etiologię. W obrębie przebarwienia występuje bardzo wiele kombinacji różnych czynników. Trudno również wyeliminować wszystkie czynniki mające wpływ na ich powstawanie.

Dodatkowo usuwanie przebarwień komplikuje fakt, że nie można usunąć całego barwnika, bo powstanie odbarwienie.

Jedną ze skutecznych  metod leczenia przebarwień różnego pochodzenia są zabiegi profesjonalnego złuszczania skóry. Na odpowiednio przygotowaną skórę aplikowane są jednocześnie składniki złuszczające oraz substancje o działaniu wybielającym oraz przeciwzapalnym.

Częste i regularne stosowanie peelingu pomaga dotrzeć do  głębszych warstw naskórka, gdzie naturalne procesy złuszczania mogą okazać się zbyt wolne na samoistne usunięcie przebarwienia.

Składniki złuszczające przyspieszają usuwanie nagromadzonego w naskórku barwnika. Ułatwiają wnikanie i działanie innych aktywnych składników, które są równie ważne w procesie usuwania przebarwień jak substancje złuszczające.

Składniki wybielające wpływają na procesy wytwarzania i rozprzestrzeniania się barwnika. Jest to bardzo ważne, gdyż raz podrażnione komórki barwnikowe przez długi czas pracują w „przyśpieszonym tempie”, trudno je wyciszyć  i samo usunięcie nagromadzonego barwnika jest niewystarczające dla osiągnięcia oczekiwanego efektu. Długotrwale podwyższona synteza melaniny jest także powodem nawracania usuniętych już przebarwień, nawet jeżeli zastosowano  profesjonalne metody leczenia. Istota działania składników i mieszanek wybielających polega na ich hamującym działaniu na syntezę barwnika w komórce barwnikowej lub na hamowaniu transportu barwnika do skóry i naskórka. Barwnik  nie powstaje w nadmiarze lub nie wydostaje się poza komórkę i nie staje się dzięki temu widoczny dla oka jako przebarwienie.

Ważnym składnikiem peelingów dla skóry z przebarwieniami są substancje o działaniu łagodzącym i przeciwzapalnym. Działanie przeciwzapalne to istotny element wybielania zarówno na etapie pierwotnego powstawania przebarwień jak i w sytuacji nawrotów zmian.  Działanie przeciwzapalne istotnie przyczynia się do ograniczenia wielu procesów związanych z powstawaniem plam przebarwieniowych.  Ograniczona zostaje uszkadzająca aktywność wolnych rodników, powstających w czasie ekspozycji na promieniowanie słoneczne oraz  w innych sytuacjach prowadzących do uwrażliwienia komórek barwnikotwórczych (melanocytów).

Rolą substancji łagodzących jest „wyciszenie” podrażnionych i pobudzonych melanocytów oraz przyśpieszenie gojenia skóry po zabiegu.

Jesień to idealna pora na pozbycie się niechcianych plam. O ile niektóre plamki posłoneczne np. piegi mogą ulec rozjaśnieniu samoistnie w ciągu jesieni i mało słonecznej zimy, to większość przypadków wymaga profesjonalnego leczenia. Nie wystarczą jedynie właściwie dobrane kosmetyki pielęgnacyjne.

Więcej informacji o rodzaju peelingów i ich zastosowaniu znajdziesz na naszej stronie www.medicest.pl w zakładce ZABIEGI- PEELINGI CHEMICZNE.

Polecamy i zapraszamy!

Trądzik pospolity jest najczęstszą chorobą skóry. Dotyczy około 85% chłopców i 80% dziewcząt. Choroba może także występować u osób dorosłych w każdym wieku. Dotyczy również 20% noworodków i może u nich przetrwać do 2.-3. Roku życia. Jest chorobą wieloczynnikową. Główną rolę odgrywają czynniki genetyczne, hormonalne i bakteryjne. Za jego powstawanie odpowiada kilka mechanizmów.

Jednym z głównych powodów trądziku są następujące po sobie wydarzenia związane ze większym łojotokiem i hiperkeratynizacją, czyli przerostem warstwy rogowej naskórka. U osób z tendencją do zmian trądzikowych naskórek wolniej się złuszcza. Zaleganie niezłuszczonego naskórka na powierzchni skóry powoduje zablokowanie i gromadzenie się wydzieliny w ujściach gruczołów łojowych. Powstają w ten sposób zaskórniki i małe grudki, będące punktem wyjścia zmian zapalnych i krostkowych. Dodatkowo, w takich warunkach, bakterie znajdujące się fizjologicznie na powierzchni skóry (szczególnie Propionibacterium acnes) namnażają się, nasilając proces zapalny.

Wzmożony łojotok nie u wszystkich osób musi prowadzić do zmian trądzikowych, pomimo przetłuszczania się cery,  gdyż  prawidłowo złuszczający się naskórek nie utrudnia ewakuacji wydzieliny z gruczołów łojowych. Łój nie zalega w gruczołach łojowych i nie dochodzi do powstawania grudek i krostek oraz stanu zapalnego. Odwrotnie dzieje się u osób z nieprawidłowo złuszczającym się naskórkiem. Czasem nawet w niewielkim stopniu pobudzony łojotok może prowadzić do zmian trądzikowych.  U tych osób zazwyczaj nie jest widoczne nadmierne przetłuszczanie skóry, gdyż wydzielina gruczołów łojowych zalega pod niezłuszczonym naskórkiem, powodując stan określany jako tendencja do zanieczyszczeń skóry. Cera staje się szorstka, nierówna, jakby posypana drobną kaszką.

Przyczyną tych zmian w każdym przypadku są wrodzone lub rzadziej nabyte przez nieprawidłową pielęgnację zaburzenia złuszczania się naskórka. Z tego powodu, w większości kuracji i terapii przeciwtrądzikowych, obok środków przeciwbakteryjnych i ograniczających łojotok wykorzystuje się preparaty o działaniu przyspieszającym złuszczanie komórek naskórka.

Jaką rolę pełnia peelingi chemiczne w leczeniu skóry trądzikowej?

U osób ze skórą trądzikową peelingi są jednym z istotniejszych elementów leczenia skóry oraz pielęgnacji skóry w warunkach domowych.

Peelingi średniogłębokie i głębokie pełnią rolę leczenia zasadniczego i/lub uzupełniającego. Te zaś powierzchowne podtrzymują efekty działań terapeutycznych.

Skórze trądzikowej dedykowane są specjalne mieszanki substancji złuszczających w połączeniu ze składnikami działającymi przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, nawilżająco oraz łagodząco.

Zabiegi peelingujące umożliwiają ewakuację wydzieliny z gruczołów łojowych, głęboko oczyszczając pory.  Aktywują złuszczanie naskórka i normalizują procesy rogowacenia, co długotrwale ogranicza tendencję do powstawania nowych zmian. Ścieńczając warstwę zrogowaciałego naskórka przeciwdziałają blokowaniu się ujść gruczołów łojowych. Dodatkowo  ułatwiają wnikanie i działanie innym substancjom niezbędnym w pełnym procesie leczenia zmian. Zmniejszają także ujścia gruczołów łojowych i ograniczają tym samym przetłuszczanie się skóry trądzikowej. Poprawia się jednocześnie nawilżenie skóry, cera wygładza się i poprawia się jej koloryt.

Peelingi chemiczne stanowią również nieodzowny element leczenia blizn potrądzikowych oraz przebarwień pozapalnych.

Więcej informacji o rodzaju peelingów i ich zastosowaniu znajdziesz na naszej stronie www.medicest.pl w zakładce ZABIEGI- PEELINGI CHEMICZNE.

Polecamy i zapraszamy!

         Profilaktyka starzenia się skóry oraz skóra z oznakami starzenia i fotostarzenia są najczęstszymi wskazaniami do leczenia peelingiem.

Złuszczanie  poleca się jako pierwszy etap w różnych kuracjach odmładzających, gdyż poza potwierdzonym działaniem aktywnym różnych substancji złuszczających, wykorzystuje się efekt wzmacniania przez nie skuteczności działania innych substancji regeneracyjnych, rozjaśniających. Po zabiegu złuszczania skuteczniejsze są również  inne rodzaje kuracji przeciwstarzeniowych. Bardziej intensywne jest również działanie zwykłych kosmetyków do codziennej pielęgnacji, gdyż substancje aktywne będą lepiej wnikały w naskórek.

Kiedy należy rozpocząć kuracje złuszczające?

Peelingi należy wykonywać przy pierwszych oznakach starzenia się skóry, dla poprawy wyglądu zmęczonej cery, w celu rozjaśnienia plam przebarwieniowych, wygładzania powierzchni skóry, zmiany struktury skóry, a także dla profilaktyki przyśpieszonego starzenia się.

Młodym osobom zaleca się je  w celu odświeżenia skóry, poprawienie wyglądu cery łojotokowej, zwężenia porów i zmniejszenia łojotoku oraz jako element profilaktyki starzenia się skóry.

Dlaczego tak ważne jest złuszczanie skóry starzejącej się?

Wraz z wiekiem skóra złuszcza się coraz wolniej, gdyż osłabieniu ulegają naturalne procesy regeneracyjne. Naskórek pokrywa się najróżniejszymi zrogowaceniami, plamami i zmianami. Pogrubiona warstwa zrogowaciała naskórka jest sucha i mało gładka i szybciej uwidaczniają się na niej zmarszczki. Skóra traci blask, staje się bardziej szara i ziemista a także sucha i szorstka w dotyku. Dodatkowo gorzej załamuje światło, co jeszcze bardziej podkreśla i pogłębia nawet najdrobniejszą nierówność powierzchni. Zwolnione tempo odnowy komórkowej oznacza również zakłócenia i błędy metaboliczne w naskórku i skórze. Wolniej odtwarza się bariera ochronna naskórka. Skóra łatwiej traci wodę i gorzej broni się przed niekorzystnym wpływem czynników zewnętrznych, które ją uszkadzającą. Zmiany w obrębie skóry właściwej przyczyniają się do uwidaczniania się objawów związanych ze starzeniem grawitacyjnym.  Skóra traci jędrność na skutek zubożenia i zaburzenia  struktury włókien podporowych, które nie odbudowują się tak intensywnie. Włókien tych nie da się dostarczyć skórze wraz z kremami. Ich produkcję można jedynie pobudzać poprzez oddziaływanie na fibroblasty, czyli komórki skóry zlokalizowane pod warstwą naskórka. Substancje złuszczające mają możliwość oddziaływania na głębiej położone struktury skóry. Są stymulatorami aktywnych procesów odnowy komórkowej. Wpływają na regenerację wszystkich struktur skóry odpowiedzialnych za jej gęstość, grubość, napięcie i elastyczność.

Jakich korzyści przynosi mojej skórze regularne stosowanie peelingów?

Peelingi usuwając warstwę zrogowaciałą z naskórka wygładzają ją, dając wrażenie świetlistości, wypoczęcia skóry i młodego wyglądu. Złuszczenie martwych warstw powierzchniowych przyśpiesza odnowę młodego naskórka, jednocześnie normalizując, zasadnicze dla zdrowia skóry, dojrzewanie komórek. Szybciej odtwarza się bariera ochronna skóry i powstaje więcej naturalnego czynnika nawilżającego. Skóra staje się bardziej nawilżona i elastyczna. Spłyceniu ulegają drobne zmarszczki, linie wynikające z kruchości i odwodnienia naskórka. Złuszczanie przyśpiesza także procesy odnowy w skórze właściwej, co decyduje o napięciu i gęstości skóry.

Peelingi to również jedna z lepszych metod wspomagania transportu przeznaskórkowego.  Przez okres paru godzin po peelingu każda aplikowana na skórę substancja łatwiej wnika w głąb naskórka, a aktywne składniki mogą dzięki temu działać głębiej i wydajniej. Stąd też jednocześnie lekarz bardzo często wraz z substancjami złuszczającymi nakłada, w zależności od potrzeby skóry i problemu, substancje dodatkowe działające odżywczo, regenerująco, rozjaśniająco, przeciwzapalnie, czy antyoksydacyjnie.

Więcej informacji o rodzaju peelingów i ich zastosowaniu znajdziesz na naszej stronie www.medicest.pl w zakładce ZABIEGI- PEELINGI CHEMICZNE.

Polecamy i zapraszamy!

Peelingi to niezastąpione (chociaż czasem niedocenione) zabiegi dla większości osób, w różnych grupach wiekowych, ze skórą zdrową, ale także z niektórymi problemami dermatologicznymi.

Możemy wymienić następujące rodzaje cer i problemów gdzie peelingi w kuracjach profesjonalnych są niezbędnym elementem leczenia.

Do wskazań tych zalicza się przede wszystkim:
– cera dojrzała z cechami starzenia i fotostarzenia
– profilaktyka przyspieszonego starzenia się
– skóra tłusta i mieszana z poszerzonymi porami
– trądzik pospolity (młodzieńczy)- trądzik zaskórnikowy, grudkowo-krostkowy
– powikłania po trądziku – przebarwienia, blizny zanikowe i poszerzone pory
– trądzik różowaty w okresie remisji
– przebarwienia różnego pochodzenia
– zaburzenia rogowacenia: suchość skóry, rogowacenie przymieszkowe
– powierzchowne blizny zanikowe
– rozstępy skórne

Nie są to jedyne wskazania do leczenia peelingami. W zależności od stężenia i rodzaju preparatu możemy uzyskać różne efekty zabiegu stąd też wskazania do wykonania zabiegu są niemal nieograniczone i niezależne od wieku i umiejscowienia zmian na twarzy i ciele.

JAKIE SA GŁÓWNE PRZECIWWSKAZANIA DO WYKONANIA PEELINGU?
Niemożliwym jest wymienienie wszystkich możliwych przeciwwskazań do wykonania peelingu. Jest to również sprawa bardzo indywidualna. Stąd też konieczna jest każdorazowa kwalifikacja pacjenta do wykonania zabiegu (po zebraniu wywiadu i badaniu skóry). Lekarz decyduje każdorazowo o rodzaju peelingu, jego głębokości, ilości zabiegów, częstotliwości wykonania oraz sposobie postępowania po zabiegu. To co u jednego pacjenta jest przeciwwskazaniem do wykonania peelingu, nie musi oznaczać dyskwalifikacji do zabiegu u drugiego pacjenta.

Wśród ogólnych przeciwwskazań do wykonania peelingu chemicznego (zwłaszcza głębokiego) wymienia się:
– aktywne infekcje wirusowe i bakteryjne
– aktywne choroby zapalne skóry np. łuszczyca, atopowe zapalenie skóry
– ciąża i okres karmienia
– doustna terapia retinoidami (izotretynoiną) w ostatnich 6 miesiącach
– alergie na substancje złuszczające
– choroby autoimmunologiczne skóry
– uszkodzenia i przerwana ciągłość skóry (otarcia, skaleczenia)
– świeże blizny (nie wcześniej niż 4 tygodnie)
– stan po zabiegach chirurgicznych w obrębie twarzy (3-6 miesięcy)
– liczne znamiona melanocytowe
– przyjmowanie niektórych leków
– skłonność do powstawania keloidów
– stan po krioterapii do 6 miesięcy
– bardzo liczne teleangiektazje
– ekspozycja na słońce (pora letnia, planowany wyjazd w miejsca słoneczne) i nałogowe opalanie
– leczenie światłem
– zaburzenia psychiczne
– „niewyrównane” choroby metaboliczne lub ogólnoustrojowe

Jednym z ważniejszych przeciwwskazań, które często się wymienia jest również wysoka temperatura i duże nasłonecznienie w okresie stosowania głębokich peelingów i okres około 4 tygodni od końca kuracji. Stąd też najczęściej peelingi są wykonywane jesienią i wiosną.
W krajach Ameryki Południowej, gdzie intensywne słońce praktycznie nie pozwala na „sezonowość” tych zabiegów, głębokie peelingi z zachowaniem specjalnych środków ostrożności wykonuje się przez cały rok i są to jedne z najbardziej popularnych zabiegów.
Peelingów nie powinny też stosować osoby opalające się w solarium.
Skóra naczyniowa i wrażliwa nie jest przeciwwskazaniem do wykonywania peelingów zwłaszcza powierzchownych. Istnieją specjalne rodzaje kwasów dedykowane właśnie osobom ze skórą wrażliwą.

Więcej informacji o rodzaju peelingów i ich zastosowaniu znajdziesz na naszej stronie www.medicest.pl w zakładce ZABIEGI- PEELINGI CHEMICZNE.

Polecamy i zapraszamy !

Najbardziej widocznym efektem działania peelingu chemicznego jest złuszczanie się naskórka/skóry.        

Siła i głębokość złuszczania na pewno jest zależna od czynników takich jak:

– stężenie procentowe użytych substancji –  im wyższe stężenie procentowe, tym silniej i głębiej zadziała peeling kwasowy.

– pH – to stopień kwasowości roztworu. Im niższe pH, tym silniej zadziała kwas.

– pKa – oznacza siłę działania samego kwasu (bez roztworu). Im niższe pKa, tym mocniej zadziała kwas.

Nie jest to jednak jedyna zależność.

Na intensywność złuszczania wpływ mają zastosowane technologie pozyskania preparatów oraz elementy recepturowe.

Nie bez znaczenia pozostają  indywidualne właściwości skóry, jej rodzaj, sposób pielęgnacji oraz towarzyszące choroby miejscowe i ogólnoustrojowe. Istotną rolę odgrywają również niekorzystne czynniki zewnętrzne na działanie których narażona jest nasza skóra. Stąd też zastosowanie tego samego preparatu u poszczególnych osób wiąże się z różnymi reakcjami indywidualnymi. Różnym stopniem i intensywnością złuszczania, a tym samym odmiennym  efektem końcowym leczenia.

Warto jednak pamiętać, iż efekt końcowy leczenia peelingami nie jest zależny tylko od siły i głębokości złuszczania. Stosując  peelingi w terapii  nie koncentrujemy się jedynie na działaniu złuszczającym, lecz na pobudzającym odnowę komórkową i regeneracji.

Złuszczenie wierzchnich warstw naskórka jest bowiem bodźcem do mnożenia się i dzielenia młodych komórek w głębszych warstwach skóry.

Pod wpływem złuszczania wewnątrz skóry dochodzi do:

– regeneracji histologicznej

– poprawy ultrastruktury skóry

– odnowy naskórka

– remodelowania mikroarchitektury skóry właściwej

Proces regeneracji w odróżnieniu do efektu złuszczającego nie jest procesem wprost proporcjonalnym do siły peelingu. Regeneracji nie zależy tylko od działania siłowego. O wiele większe znaczenie  w tych procesach ma działanie biologiczne zastosowanego związku oraz regularność i powtarzanie zabiegów.

Więcej informacji o rodzaju peelingów i ich zastosowaniu znajdziesz na naszej stronie www.medicest.pl w zakładce ZABIEGI- PEELINGI CHEMICZNE.

Polecamy i zapraszamy !

Peelingi są jednym z najstarszych i najczęściej wykonywanych zabiegów, warto więc zapoznać się z rodzajami i podziałem tych popularnych zabiegów.

Są różne podziały peelingów w zależności jakie przyjmiemy kryteria.

Peelingi możemy klasyfikować w oparciu o zastosowaną metodę złuszczania:

– peeling mechaniczny z zastosowaniem substancji ścierających lub aparatów złuszczających. Podczas zabiegu dochodzi do mechanicznego starcia samego naskórka (tzw. dermasanding) lub naskórka i górnych warstw skóry właściwej (tzw. dermabrazji).

– peeling chemiczny polega na zastosowaniu związków chemicznych o właściwościach złuszczających

– peeling fizyczny z zastosowaniem lasera, zamrażania ciekłym azotem, podtlenkiem azotu, suchym lodem

– peeling skojarzony  polegający na łączonym zastosowaniu metod chemicznych i fizycznych lub mechanicznych i chemicznych.

Ze względu na głębokość złuszczania peelingi dzielimy na :

– peelingi bardzo powierzchowne – złuszczają warstwę rogową i jasną naskórka do warstwy ziarnistej.

– peelingi powierzchowne – złuszczają cały naskórek i warstwę brodawkowatą skóry właściwej.

– peelingi średniej głębokości – złuszczające do powierzchownej warstwy siateczkowatej skóry właściwej.

– peelingi głębokie – złuszczające do środkowej warstwy siateczkowatej skóry właściwej.

Przy podziałach peelingu uwzględnia  się również tzw. kryterium zaawansowania i profesjonalizmu.

Z uwagi na profesjonalizm, intensywność zabiegów, wysokość stężenia użytych preparatów oraz rodzaj stosowanych substancji i aparatury peelingi można podzielić na:

– peelingi domowe – bazują na gotowych kosmetykach zakupionych w drogerii lub samodzielnie przygotowanych. Niektóre „peelingi” przeznaczone do pielęgnacji w domu, np. peeling enzymatyczny lub enzymatyczny typu gommage , z powodu małej aktywności praktycznie nie są uwzględnianie w klasyfikacjach profesjonalnych.

– medyczne – wykonywane przez lekarza, kiedy defekt skóry jest wyraźnym wskazaniem do wykonania zabiegu- są metodą leczenia skóry. Preparaty zawierają wysokie stężenia   składników aktywnych oraz substancje, które według prawa mogą być stosowane tylko przez lekarzy. Stosowana aparatura przy peelingach fizycznych charakteryzuje się dużą energią i siła działania oraz  głęboką interwencją w skórze pacjenta.

– kosmetyczne – znajdują się pośrodku między peelingami domowymi a medycznymi. Również mogą wykorzystywać zaawansowane składniki aktywne, ale w mniejszym natężeniu niż peelingi medyczne. Nie mogą również używać niektórych substancji ani aparatury medycznej dedykowanej lekarzom. Nie służą one do leczenia, ale poprawy ogólnego wyglądu i kondycji skóry.

Profesjonalny kosmetolog lub kosmetyczka celem leczenia skóry odsyła pacjenta do lekarza.

Nie ma dyplomu, certyfikatu czy szkolenia, które zezwoliłoby kosmetyczce czy kosmetologowi leczyć lub wykonywać zabiegi z zakresu medycyny estetycznej. Zabiegi medycyny estetycznej są zawsze zabiegami medycznymi i stąd zarezerwowane są tylko i wyłącznie dla wykwalifikowanych lekarzy.

Więcej informacji o rodzaju peelingów i ich zastosowaniu znajdziesz na naszej stronie www.medicest.pl w zakładce ZABIEGI- PEELINGI CHEMICZNE.

Polecamy i zapraszamy !

Peelingi domowe to niezastąpione i bezpieczne zabiegi pielęgnacyjne, pod warunkiem prawidłowego ich dobrania do rodzaju cery i problemu. Nie wszystkie rodzaje peelingów, i nie  zawsze, mogą być wykonywane przez każdego.

Postaramy się podpowiedzieć jaki rodzaj peelingu jest odpowiedni dla poszczególnych rodzajów skóry.

Najczęściej stosowane są następujące rodzaje peelingów:

– peeling enzymatyczny –  działanie peelingów enzymatycznych opiera się na keratolitycznym działaniu enzymów pozyskiwanych z roślin. Do enzymów tych należą głównie papaina z papai i bromelaina z ananasa oraz enzymy lipolityczne. Dzięki temu peeling enzymatyczny usuwa mieszaninę łoju i zrogowaciałą płytkę naskórka.  To delikatna  metoda peelingu. Mogą ją stosować nawet osoby o wrażliwej lub unaczynionej skórze. Sprawdzi się doskonale przy odwodnieniu skóry czy cerze suchej.

– peeling enzymatyczny typu gommage – Nazwa peelingu pochodzi od francuskiego słowa gommage – ścieranie gumką. Jest zabiegiem delikatnym. Zawiera enzymy, które  niszczą martwe komórki warstwy rogowej naskórka. Po zaschnięciu na skórze zmywa się go,  w przypadku skóry wrażliwej, odwodnionej lub z poszerzonymi naczyniami. W przypadku skóry przetłuszczającej się, zanieczyszczonej usuwamy go palcami trąc skórę tak jak używamy gumki.  Peeling gommage łagodnie usuwa zrogowaciałe, martwe komórki skóry, nie powodując nadmiernego przekrwienia  ani jej wysuszenia.

– scrub – złuszczanie naskórka następuje przez wykorzystanie substancji, które w swoim składzie mają między innymi naturalne ziarnistości pochodzące np. z pestek owoców. Złuszczenie w tego typu peelingach następuje na skutek mechanicznego tarcia drobinek po skórze. Nie jest peelingiem odpowiednim dla skóry naczyniowej, z trądzikiem różowatym, pospolitym. Nie stosujemy go gdy mamy jakiekolwiek wypryski skórne.

– brushing  (nazywany peelingiem szczotkowym)– to zabieg wykonywany przy pomocy specjalnej szczoteczki lub aparatury, która posiada szczoteczki przystosowane do usuwania uszkodzonego naskórka. Brushing jest polecany głownie do skór grubych, słabo ukrwionych, bladych i ziemistych. Pobudzenie ukrwienia powoduje ujednolicenie kolorytu, skóra staje się lepiej odżywiona, dzięki czemu wygląda promiennie i odzyskuje blask. Nie stosujemy go jeżeli na skórze mamy jakiekolwiek wypryski.

– peel-of – to specjalna maseczka, która po nałożeniu zasycha. Następnie jest ściągana w całości w postaci powłoczki, która zawiera martwe elementy naskórka. Peeling przy użyciu maski typu peel of jest delikatny i nie powoduje podrażnień. Może być stosowany do każdego rodzaju skóry ale szczególnie jest przeznaczony dla osób ze skórą wrażliwą i naczyniową.

Jak często stosujemy peeling domowy?

W zależności od potrzeb i rodzaju cery. Im delikatniejsza i wrażliwsza skóra – tym rzadziej. Dla skóry  tłustej, ze skłonnością do rogowacenia, ziemistej, zanieczyszczonej  odpowiednia będzie częstotliwość nawet do 2 razy tygodniowo,  W przypadku wysokiej wrażliwości, częstotliwość może się wydłużyć nawet do 2 razy w miesiącu.

Musimy pamiętać, że im mocniejszy peeling tym potrzeba jego aplikacji  jest rzadsza. Należy zawsze obserwować reakcje skóry i zaczynać od delikatnych rodzajów peelingu i z niższą częstotliwością

Nie musisz kupować gotowych preparatów. Można je samemu przygotować w domu.

Przy  wykonywaniu peelingu profesjonalnego zawsze powiadom lekarza jaki rodzaj peelingu wykonujesz w domu i zapytaj kiedy możesz je ponownie zastosować.

Więcej informacji o peelingach medycznych na naszej stronie www.medicest.pl z zakładce ZABIEGI- PEELINGI CHEMICZNE.

Polecamy i zapraszamy!

Profesjonalne nazewnictwo dzieli  peelingi na trzy rodzaje, zróżnicowane ze względu na siłę działania i głębokość wnikania w warstwy skóry. Podział ten obejmuje:

– peelingi powierzchowne wykonywane w gabinetach kosmetycznych i w kuracjach domowych

– oraz peelingi średniogłębokie i głębokie stosowane w gabinetach lekarskich.

Nie wszystkie preparaty używane w domu, które nazywamy peelingami, są nimi w rzeczywistości. Nie wszystkie działają  w ten sam sposób i nie wszystkie mogą być stosowane do każdego rodzaju cery.

Niektóre „peelingi” przeznaczone do pielęgnacji w domu, między innymi peelingi enzymatyczne i peelingi typu gommage, z powodu małej aktywności  nie są uwzględnianie w klasyfikacjach profesjonalnych. Do preparatów stosowanych w codziennej pielęgnacji o działaniu złuszczającym można natomiast zaliczyć peelingi ziarniste czy chemiczne.

Peelingów domowych nie da się porównać ani zastąpić nimi peelingów wykonywanych przez lekarza w gabinecie medycyny czy dermatologii estetycznej. Co najmniej dwa razy do roku, tj. jesienią i wiosną, powinniśmy poddać się serii zabiegów złuszczających w gabinecie lekarskim.

Nie oznacza to jednak, że powinniśmy zrezygnować z peelingów domowych, a wręcz przeciwnie!

Peelingi domowe są niezbędnym krokiem w pielęgnacji twarzy i ciała.

DLACZEGO?

Są dodatkiem uzupełniającym codzienną pielęgnację i elementem prawidłowego oczyszczania skóry, co jest przydatne zwłaszcza u osób z przetłuszczającą się cerą i przy poszerzonych porach.

Przygotowują skórę do zabiegów profesjonalnych i podtrzymują efekty tej terapii.

Są niezastąpionym elementem kontynuacji  leczenia domowego po zabiegach złuszczania wykonanych w gabinecie lekarskim. Ma to szczególne znaczenie w przypadku leczenia trądziku pospolitego (młodzieńczego) i  przebarwień skóry, gdzie podtrzymują leczenie i zapobiegają nawrotom zmian.

Odpowiednio dobrany peeling wzmacnia i uodparnia skórę wrażliwą i naczyniową na działanie substancji szkodliwych.

Peeling ułatwia wnikanie i działanie aktywnych składników zawartych w kremach czy balsamach.

Jest doskonałym elementem profilaktyki starzenia skóry oraz wpływa na jej procesy regeneracji.

Sprawia, że nasza skóra od razu wygląda lepiej, jest bardzo miękka, przyjemna w dotyku, gładka, świetlista co zdecydowanie poprawia nasze samopoczucie.

Nie zapominajmy więc o peelingu domowym czy kosmetycznym, a teraz, i gdy przyjdzie wiosna, umów się na profesjonalne złuszczanie skóry w Gabinecie Lekarskim.

Więcej o peelingach medycznych na naszej stronie www.medicest.pl z zakładce ZABIEGI- PEELINGI CHEMICZNE.

Polecamy i zapraszamy!

        Młoda, zdrowa skóra regeneruje się zazwyczaj w 28-dniowych cyklach. Wraz z upływem czasu jej odnowa przebiega wolniej. Po 30. roku życia może trwać nawet 40 dni. Proces ten mogą również zaburzać niektóre stany chorobowe.

Martwe komórki naskórka nawarstwiają się.  Skóra staje się szorstka, ziemista, zmęczona, a linie i zmarszczki są bardziej zaznaczone. Złuszczając skórę usuwamy martwe komórki i pobudzamy ją do szybszej regeneracji.

Dodatkowo poprawiamy krążenie, co usprawnia dostarczanie tlenu i składników odżywczych.

Lepiej również wchłaniają się stosowane przez nas kosmetyki pielęgnujące (kremy, balsamy)  jak i również leki stosowane na skórę.

Korzyści takiej terapii mogą obejmować: poprawę kolorytu skóry, rozjaśnienie cery, leczenie przebarwień, poprawę tekstury i tonacji skóry oraz ewentualną redukcję zmarszczek.

Peelingi chemiczne są stosowane już od starożytności, dają wiele możliwości leczenia i upiększania skóry.

Mogą być stosowane na wszystkie obszary ciała wymagające leczenia patologii skóry. Niemniej jednak najczęściej są stosowane na skórę twarzy, dekoltu oraz dłoni.

Powstają cały czas nowe preparaty, nowe kombinacje substancji. Oprócz składników złuszczających często preparat jest wzbogacony o inne substancje, które są w stanie współdziałać z aktywnością różnych kwasów. Mieszanki takie mają wielorakie zalety. Przede wszystkim chodzi w nich o wykorzystanie złuszczenia jako procesu ułatwiającego wnikanie innych substancji w głąb skóry dzięki którym uzyskiwane efekty są jeszcze lepsze, a zastosowanie peelingów bezpieczniejsze.

Obecnie nowoczesne peelingi chemiczne nie uszkadzają powierzchni skóry – efektem czego jest mniejsze podrażnienie skóry, ale skuteczne złuszczenie.

Jest to niezwykle skuteczna, prosta, niezastąpiona i bezpieczna metoda leczenia i upiększania skóry, pod warunkiem  dostosowania odpowiedniego preparatu do indywidualnych potrzeb danej osoby. Dla każdego problemu, rodzaju skóry istnieją odpowiednio dobrane substancje, w odpowiednim stężeniu, głębokości działania, sposobie złuszczania i odpowiedniej częstotliwości działania.

Należy pamiętać, że niewłaściwe zastosowanie  substancji złuszczających nie tylko nie poprawi wyglądu skóry ale może pogorszyć jej stan. Może prowadzić także  do bardzo niebezpiecznych powikłań.

Więcej informacji o rodzaju peelingów i ich zastosowaniu znajdziesz na naszej stronie www.medicest.pl w zakładce ZABIEGI- PEELINGI CHEMICZNE.

Polecamy i zapraszamy!