TRĄDZIK POSPOLITY

Trądzik to choroba przewlekła, przebiegająca z okresami nawrotów i remisji.

W większości przypadków występuje w postaci łagodnej lub średnio-nasilonej. Tylko w około 15 % przypadków ma przebieg ciężki.

Czas trwania choroby jest nie do przewidzenia. U większości nastolatków po 3-5 latach zmiany ustępują, u niektórych jednak osób aktywne zmiany trądzikowe mogą utrzymywać się nawet powyżej 10 lat.

Na obraz skóry trądzikowej składają się następujące objawy: łojotok, tworzenie się zaskórników, grudek, krost, blizn.

Etiopatogeneza trądziku jest złożona i jest wynikiem współdziałania wielu elementów. Główną rolę odgrywają czynniki genetyczne i zmiany hormonalne przy współdziałaniu czynników takich jak: łojotok, hiperkeratoza i nadmierne namnażanie się bakterii.

Łojotok – zmiany hormonalne prowadzą do nadmiernej stymulacji gruczołów łojowych, co powoduje nadmierne wydzielanie łoju (sebum). Zjawisko to jest bardzo powszechne i w okresie dojrzewania. U kobiet główną rolę odgrywa pochodzący z nadnerczy androstendion, a u mężczyzn DHT z wytwarzanego przez jądra testosteronu.

Nadmierne rogowacenie (hiperkeratoza) – komórki ujścia mieszka włosowego ulegają nadmiernemu namnażaniu. Zjawisko to prowadzi do zwężenia kanału wyprowadzającego gruczołu łojowego i powstania czopa, który blokuje ujście, uniemożliwiając tym samym wydostanie się łoju. To przyczynia się do powstawania zmian trądzikowych: początkowo mikrozaskórników, a następnie zaskórników otwartych. Zaskórniki są punktem wyjścia wykwitów zapalnych.

Namnażanie się bakterii – u pacjentów chorych na trądzik dochodzi do nadmiernego namnażania się bakterii takich jak Propionibacterium acnes i Staphylococcus epidermidis (normalnie występujących na powierzchni zdrowej skóry ), gdyż sebum jest idealną pożywką dla niektórych bakterii. Bytujące w zaczopowanych mieszkach włosowych bakterie wydzielają różnego rodzaju substancje drażniące, niszczą ściany gruczołów łojowych i doprowadzają do rozwoju procesu zapalnego. Pojawiają się zaczerwienione, bolesne zmiany skórne – grudki i krosty.

Miejsce występowania:

Zmiany trądzikowe rozwijają się przeważnie w miejscach, gdzie występuje największa ilość gruczołów łojowych, takich jak twarz, dekolt, okolica między łopatkowa i ramiona. W okolicach drażnionych drapaniem, ciągłym dotykaniem czy wyciskaniem obserwuje się więcej zaskórników i stanów zapalnych wynikających z wtórnego nadkażenia. Pacjenci mający tendencję do drażnienia zmian trądzikowych pogarszają przebieg choroby i swój wygląd.

Objawy kliniczne:

W przebiegu trądziku obserwujemy:

• nasilony łojotok
• wykwity niezapalne pierwotne: zaskórniki otwarte , zamknięte
• wykwity zapalne: grudki, krostki, nacieki zapalne, guzki, cysty
• zmiany pozapalne

Trądzik może występować w różnym nasileniu i pod różnymi postaciami klinicznymi:

• trądzik o lekkim przebiegu: to trądzik zaskórnikowy, grudkowy, krostkowy
• trądzik średnio ciężki (umiarkowany ): trądzik grudkowy/ krostkowy, guzkowy
• trądzik o ciężkim przebiegu: to klinicznie trądzik ropowiczy, guzkowy, skupiony, bliznowaciejący, odwrócony, piorunujący

Inne postacie trądziku to między innymi:

• trądzik zawodowy,
• trądzik kosmetyczny,
• trądzik polekowy.

W przebiegu trądziku powstają zmiany, które są następstwem lub powikłaniem stanu zapalnego i należą do nich:

• zaburzenia barwnikowe: przebarwienia i odbarwienia skóry,
• zmiany naczyniowe,
• w przypadku uszkodzenia włókien kolagenowych blizny zanikowe i przerosłe.

Leczenie trądziku:

Terapię należy zacząć jak najwcześniej, ponieważ nieleczony trądzik może mieć przewlekły przebieg i pozostawić trwałe ślady.

Podstawowym celem leczenia w trądziku jest złagodzenie objawów i zapobieganie bliznowaceniu.

Jest to kuracja długotrwała, kilku miesięczna.

Zawsze powinna to być terapia skojarzona.

Leczenie trądziku obejmuje:

1. terapię farmakologiczną
   • miejscową (zewnętrzną): retinoidy, antybiotyki, nadtlenek benzoilu, kwas azelainowy
   • ogólną (leki podawane doustnie): antybiotyki, retinoidy
2. właściwą pielęgnację skóry produktami dermokosmetycznymi w warunkach domowych
3. zabiegi wchodzące w zakres działania medycyny estetycznej, stanowiące ważne uzupełnienie postępowania.

Wybór leczenia jest uzależniony od postaci trądziku, przebiegu, ciężkości choroby, stopnia nasilenia łojotoku, rozległości zmian, skłonność do bliznowacenia, chorób towarzyszących.

Zabiegi są skuteczne w różnych stadiach choroby, przy trądziku aktywnym, jak i w fazie występowania powikłań.

Szczególne znaczenie mają zabiegi złuszczania (peelingi), które mają zastosowanie w formach łagodnych i średnio-nasilonych postaciach trądziku, a także w korygowaniu blizn i przebarwień skóry.

Zabiegi złuszczania regulują procesy rogowacenia w ujściach mieszków włosowych, zmniejszają ilość mikro zaskórników. Działają przeciwzapalnie. Pomagają lepiej przenikać lekom zewnętrznym, redukują przebarwienia, poprawiają wygląd blizn.

W naszym gabinecie oferujemy szereg zabiegów dobieranych indywidualnie przez lekarza w zależności od rodzaju trądziku, stopnia jego nasilenia oraz rodzaju skóry.